แปดโมงต้องมาเปิดร้าน เกือบทุกวัน
วันหยุดแค่ไม่กี่วัน มีนิดหน่อย
ค่าแรงก็ไม่กี่ร้อย
คุณว่าน้อยเกินไปหรือเปล่า
กำลังใจเดียวที่มีคือเงิน
และเธอที่เพิ่งได้เจอเมื่อวาน
ตอนจ่ายตังค์สบตากัน
และฉันมันพวกคิดไปเอง
รออยู่ตรงนี้
ที่เดิมเธอจำได้ไหม
ร้านเดิมซ้ายมือหลบใน
ที่เธอเอาใจไปจากฉัน
แค่อยากจะเจอ
มันพร่ำเพ้อทุกคืนก่อนนอน
พนักงานชายที่นั่งรอ
เขารอเจอแต่เธอผู้เดียว
ยังไม่มีหรอกรถเก๋งที่ไฉไล
ฉันมีแค่มอเตอร์ไซค์ไว้ใช้งาน
สนิทกับธนาคาร
มันโทรตามแทบจะทุกเดือน
และต่อให้เกิดมาจน ไม่ Mind
แต่ไม่ยอมจนยันตายนะเออ
ลำบากไม่นานหรอกเธอ
พร้อมจะเดินข้างฉันหรือเปล่า
รออยู่ตรงนี้
ที่เดิมเธอจำได้ไหม
ร้านเดิมซ้ายมือหลบใน
ที่เธอเอาใจไปจากฉัน
แค่อยากจะเจอ
มันพร่ำเพ้อทุกคืนก่อนนอน
พนักงานชายที่นั่งรอ
เขารอเจอแต่เธอผู้เดียว
ฉันนั้นรอจะเจอ รอทั้งวัน
รอทุกวัน จันทร์ถึงจันทร์
เมื่อไรได้เจอ คิดถึงเธอ
อยากได้เบอร์และโทรไปหาให้เธอได้รู้
มีแต่ You เป็นกำลังใจให้อยากไปทำงานทุกวัน
รออยู่ตรงนี้
ที่เดิมเธอจำได้ไหม
ร้านเดิมซ้ายมือหลบใน
ที่เธอเอาใจไปจากฉัน
แค่อยากจะเจอ
มันพร่ำเพ้อทุกคืนก่อนนอน
พนักงานชายที่นั่งรอ
เขารอเจอแต่เธอผู้เดียว